Rebecca verzorgde een workshop bij Keiland: ‘Kunst, kerk en kamperen op het eiland Terschelling’. Zoontje Jaïr was er ook bij….
“Ik denk dat God de wereldbol is en eigenlijk overal. Dus misschien ook in een onderbroek?” Hij giechelt luid. “Maar dan is hij ook in muziek! God is belangrijker dan de burgemeester.” Aldus mijn zoon Jaïr van 6 tijdens een workshop.
De vorige keer schreef ik over mijn zoektocht naar taal. Welke woorden geef je aan het samen creatief zoeken naar God? Op Keiland, ‘kunst, kerk en kamperen op het eiland Terschelling’, zijn we daar steeds weer naar op zoek.
Keiland ontstond acht jaar geleden uit een droom. Die droom is: hoe brengen we het geloof – middels kunst, in het vieren, in contact met anderen, open voor het experiment – meer in ons lijf? Dat vraagt soms om het uitbannen van het gesproken woord.
Ik gaf deze workshop waar ik al langer over gefantaseerd had: ouder en kind gaan elkaar in creatieve vormen onbevangen te lijf. In levende beelden drukken we uit wat we bijzonder aan elkaar vinden, of we vertellen elkaar in woorden én in een schilderij wat het mooiste in ons leven is en wie God nou eigenlijk voor ons is.
Jaïr vond dat we God niet konden tekenen omdat hij overal is. Dus schilderden we onszelf op de aarde, in de branding.
Rebecca Schoon, Pionier bij De Hoeftuin, Leidsche Rijn
’Missionair oogpunt’ is een korte column, geschreven door verschillende auteurs met een missionair specialisme
Recente reacties