Een vrouw heeft veertig jaar geleden twee kindjes verloren. Een andere vrouw heeft vorig jaar afscheid moeten nemen van haar zoontje dat ze verloor na twintig weken zwangerschap. Sterrenkindjes, zo worden zij genoemd, die onzichtbare kindjes die gestorven zijn voordat ze een leven kregen. Ze blijven altijd leven in het hart van de moeders die ze gedragen hebben.
Een kleine groep vrouwen is verzameld in een online bijeenkomst waar tijd en ruimte letterlijk wegvallen. Ze steken kaarsjes aan voor hun kindjes en delen elkaars verhalen van verlies en van liefde die doorgaat. Marian en Sophie plaatsen deze verhalen in een groter perspectief. Ze zijn er immers altijd geweest, moeders die een kindje moesten prijsgeven aan de dood. Zoals de moeders in het geboorteverhaal van Jezus, die een grote prijs moesten betalen voor de woede van Herodes, toen de drie koningen het Jezuskind hadden bezocht. Deze rouwende moeders worden dragers van de verhalen van de deelnemers nu.
Marian en Sophie delen een tastbaar stukje troost uit aan de deelnemers: driekoningendoekjes. Naar een oude vergeten traditie gingen mensen bij de drie koningen in Keulen doekjes ophalen als steun voor op reis. Geïnspireerd door deze traditie krijgen de vrouwen zijden doekjes om de sterrenkindjes een knuffeldoekje en reisengeltje mee te geven.
In een slotritueel nodigen Sophie en Marian de deelneemsters uit om de band te herstellen met hun eigen lichaam, dat bron van leven en bron van verdriet is geworden. Ze krijgen een blessing van hun lichaam. Zo zijn ze even dicht bij elkaar, ook al zijn ze fysiek verspreid over de wijde omgeving. “Intensief, maar waardevol”, zeggen de deelnemers na afloop van de avond. “Het heeft me een stukje heling gegeven”, schrijft een van hen later terug.
Wil je op de hoogte worden gehouden van de volgende Sterrenkindjesviering? Stuur een bericht naar info@dehoeftuin.nl
Recente reacties